11-08-2011

Er stond een dame te wachten op het perron met een Tiara Tours bordje; onze transfer naar het hotel. Het Moskouse verkeer leek op het verkeer bijvoorbeeld in Parijs(alles rijdt door elkaar en parkeert overal) en onze chauffeuse wist de toeter goed te vinden. Iedereen toeterde ook vriendelijk terug haha. Onderweg wees ze nog wat bezienswaardigheden aan.

Omdat we later aan waren gekomen in Moskou, was het inmiddels 10:30. Er moest in het hotel nog iets geregeld worden, wat was niet helemaal duidelijk, maar we moesten in de lobby gaan zitten en even wachten. We kregen Dimitri(contactpersoon Tiara Tours) aan de telefoon en die vertelde waar we konden ontbijten enzo.

Om 10:50 kregen we de sleutel van de kamer en gingen we snel naar boven, want om 11 uur begon de tour door Moskou. Kamer zag er prima uit, was alleen wel erg warm. Snel weer naar beneden waar onze gids Marina en Rebecca (die in haar eentje aan het reizen was) stonden te wachten.

Met de metro naar een straat met 8 kerken, een enorm winkelcentrum(GUM), het rode plein en een grote orthodoxe kerk. De laatste bekeken we ook van binnen. Tussen door in een winkelstraat wat geluncht; menu was enkel in het Russisch en bediening sprak ook alleen Russisch, dus het point-it boekje erbij gehaald. Het bleek gelukkig niet nodig, want naast ons zat een Engelsman die Russisch sprak en onze bestelling op heeft genomen J. Daarna een rondvaart, vrij kort, omdat die (in overleg) was ingekort omdat we later aan de tour begonnen waren. Toen afscheid genomen van Marina. Erg spannend, want nu waren we op onszelf aangewezen om met de metro bij ons hotel aan te komen.

We zijn samen met Rebecca in het centrum gebleven om te eten in het warenhuis GUM. Daar kwamen we nog een Nederlands stel tegen, waar Rebecca mee in de trein had gezeten. Zij bleken in hetzelfde hotel te zitten als waar wij zaten. Ze gingen in het hotel eten, dus bleven we weer met zijn drieën over. Het eten was een buffet, erg lekker allemaal. Chocolade taart toe met koffie/thee en toen zaten we nokkie vol. Afscheid genomen van Rebecca en op weg naar de metro gegaan.

We hebben nog een tijdje bij het Kremlin gestaan, om de wisseling van de wacht te zien, maar er gebeurde niets. Verder gelopen naar de metro en toen moesten we de borden ontcijferen, om te kijken welke kleur (van de lijn) metro we moesten hebben, welke kant deze op moest rijden en na hoeveel haltes we eruit moesten. Wonderbaarlijk zijn we in een keer goed gegaan! Hotel ligt op zo’n 10 minuten loopafstand van de metro, dus lekker een stukje gewandeld.

Bij het hotel het Nederlandse stel nog tegengekomen en buiten even staan praten. Daarna zijn we (eindelijk!) lekker gaan douchen en is Pim op zoek gegaan naar internetverbinding voor zijn laptop. Helaas bleek dat je enkel op internet kon via een gare computer in het hotel, dus daarmee ons vorige verhaal de wereld in gestuurd. Het mooiste(…) was dat die computer alleen Russische tekens begreep en ons verhaal(wat we van te voren in word hadden getypt) dus niet kon openen. Uiteindelijk het verhaal via een usb stick op de gare computer gezet, op googledocs gezet, omgezet in xps(geloof ik) en toen konden we het lezen in internet explorer. Toen kopiëren en plakken naar onze weblog. Hebben we allemaal voor jullie over. Foto’s gingen vlekkeloos en filmpjes gingen zo langzaam dat we het bij twee stuks gelaten hebben.

En toen was het tijd om naar bedje te gaan.

12-08-11

Na het ontbijt zijn we weer op de metro gestapt richting centrum. We zijn bij het rode plein in de buurt geweest, maar het was overal erg druk. Lenins graf konden we niet bezoeken (was helaas dicht). Wel lekker door het park aldaar gelopen. Nergens binnen geweest, maar wel veel gezien.

Daarna zijn we op de gok naar de straat gelopen waar we gisteren hadden geluncht. Erg verrassend dat we de straat ook weer zelf terug konden vinden! Een paar souvenirwinkeltjes bezocht, maar niet veel gekocht. De reis begint nog maar net en we komen vast nog veel moois tegen. Ze weten hier trouwens wel wat lekkere gebakjes zijn, mjam!

Aan het eind van de winkelstraat zijn we weer de metro ingedoken en hebben we even gepuzzeld hoe we bij het restaurant zouden komen, wat Marina gisteren had aangeraden. Dit was volgens haar namelijk een typisch Russisch restaurant. We kwamen er zelf niet uit, maar een Russische dame bood aan om met ons mee te lopen. In het restaurant sprak werkelijk niemand Engels, dus point-it boekje(boekje met plaatjes van vanalles om aan te wijzen wat je wilt) kwam erg van pas! Lekker gegeten en het toetje van Pim was echt waanzinnig(chocoladetaart)!! Daarna weer terug met de metro richting ons hotel.