Mongolië – Gerkamp

Toen we wakker werden gemaakt door onze provodnik, zagen we een landschap met veel bergen en hier en daar gertenten met rondgrazend vee. De trein was iets vertraagd en rond 07:15 kwamen we op het treinstation van Ulaan Bataar aan. Een Mongoolse vrouw stond al klaar met een bordje van Tiara tours. Ze sprak zowaar Engels! Ze bleek Bambi te heten en onze gids te zijn. We zijn samen met in totaal 14 Nederlanders in een busje naar het Gerkamp gereden.

Het gerkamp ligt in een nationaal park. Tiara heeft hier een resort laten bouwen, maar aangezien ze verplicht waren om een Mongoolse opzichter aan te nemen(dat was wat ze vertelden), zijn het hotel en de vakantiehuisjes na 4 jaar al in zeer slechte staat(gedeeltelijk op instorten). Toch zijn de gebouwen in de stad wel ok, dus ze kunnen het wel.Er stonden een aantal 4-persoonsgertenten en na de bekendmaking van de indeling hebben we de tassen in de tenten gezet en de tent geïnspecteerd.

De binnenkant van een gertent is zeer kleurrijk, deze kleuren hebben ieder een betekenis.Oranje en geel voor de zon, rood voor het vuur enzovoorts. De bedden zijn zo hard als een plank, maar gelukkig lagen er een aantal dekens op om de ondergrond iets zachter te laten aanvoelen.

Buiten, in het midden van het kamp staat een prieeltje, dat veelvuldig gebruikt is om lekker bij elkaar te zitten. Aangezien de douches van het toiletgebouw geen warm water hadden, mochten we de douches in het (leegstaande) hotel gebruiken. Dit was trouwens nog steeds geen garantie voor een warme douche.

Rond 1 uur met de hele groep geluncht in het hotel. De lunch is hier de hoofdmaaltijd en we kregen rijst met gehaktballen en patatjes. Na de maaltijd gingen veel mensen een tukkie doen. Pim is met 2 anderen de bergen ingegaan en Annemieke is gaan boogschieten en heeft kamelen geknuffeld (die vonden dat niet zo fijn…). Rond 7 uur was het avondeten ook weer gezamenlijk in het hotel. Na het eten werd de bar (grotere gertent) geopend en nog gezellig nagepraat.

De volgende ochtend werden we gewekt door een grazend geluid; er stonden koeien tussen de gertenten te grazen! Vandaag zou er een lange wandeling plaatsvinden, maar Annemieke dacht dit niet helemaal vol te gaan houden en we zijn met zijn tweeën op eigen gelegenheid de bergen ingetrokken. Het was erg steil (dit is niet goed te zien op de foto’s) en na een flinke klim toch behoorlijk hoog de berg opgekomen. Op een gegeven moment begon het aan alle kanten van de bergen te regenen en te onweren, maar daar waar wij waren is het wonderbaarlijk droog gebleven. We hebben ongeveer 2,5 uur over onze tocht gedaan.

Bij terugkomst bleken de andere wandelaars al terug te zijn en zijn we in het prieeltje gaan zitten. De hele dag hebben er paarden gestaan bij de half ingestorte vakantiehuisjes van Tiara tours, waarschijnlijk om beschutting te zoeken. Verder nog een prairiehondje gezien, maar later zijn deze beestjes ook bij een aantal in de gertenten gespot.

Om 6 uur zijn we naar een nomadenfamilie gereden en zijn we bij hun in de gertent ontvangen. Daar hebben we een bakje Yakmelk gekregen en wat koekjes gekregen. Ook mochten we allemaal een snuifje nemen van wat snuiftabak. Daarna zijn we naar buiten gegaan om te zien hoe de Yaks (of koeien) gemelkt worden en degenen die wilden, mochten zelf ook melken, een kans die Pim meteen greep.

Om 7 uur weer met z’n allen in het hotel gegeten en daarna zijn de meesten op tijd naar bed gegaan, omdat we de volgende ochtend redelijk vroeg zouden vertrekken naar Ulaan Bataar. Van onze gertentgenoten hoorden we dat er spinnen gespot waren in onze tent, dus Annemieke ging met een ongerust gevoel slapen.

Ulaan Bator

Om 9 uur zijn we vanaf het gertentenkamp vertrokken naar de hoofdstad van Mongolië, Ulaan Bator. Hier woont ongeveer de helft van de Mongoolse bevolking, namelijk 1,3 miljoen mensen. Het is dan ook ontzettend druk met verkeer in deze stad en je ziet af en toe mensen met een mondkapje rondlopen. Ook weet men hier de claxon van de auto zeer goed te vinden en klinkt er voortdurend getoeter.

We werden nu in 2 groepen verdeeld: de mensen die een groepsreis hadden geboekt en de mensen die individueel hadden geboekt (zoals wij). Wel zouden we in hetzelfde hotel verblijven, maar de tour week iets van elkaar af. Na onze spullen afgeleverd te hebben in het hotel, zijn we door onze gids opgehaald met een busje, waarin (alweer!) een groepje van 4 Nederlanders zaten. Met hen zouden we de 2-daagse excursie gaan hebben.

We zijn naar een gertentenfabriek gegaan. Het was een braakliggend terrein met een gertent waar de familie zelf woonde en een heleboel hout voor de wandjes, vloer en het dakje. In Mongolië is bijna alles rond, omdat dat een symbool is voor het oneindige. Ook werken ze met precies dezelfde kleuren, welke allen een betekenis hebben. Op het terrein stond ook nog een gebouw, waarin de wanden, vloer en dakje handmatig geschilderd werden en waar de schapenhuiden verwerkt werden tot bruikbaar doek om de tent mee te kunnen isoleren.

Na dit bezoek zijn we gaan lunchen in een wokrestaurant. De koks maakten er een leuke show van. Na de lunch zijn we verder gegaan met onze tour: we hebben een (Boeddhistische/sjamanistische) tempel bezocht en naar een vilt-museum/winkel gegaan. ’s Avonds om 18.00 was een folklore show (waar de andere groep Nederlanders ook weer aanwezig was), erg leuk om te zien. Veel Mongolische cultuur en muziek werd hier uitgebeeld/gespeeld. Na een uur zijn we met het busje teruggebracht naar ons hotel, waar we met Carla en Henrika (hadden ook geen groepsreis) op zoek zijn gegaan naar een leuk restaurant in de buurt van ons hotel.

Na veel wikken en wegen een redelijk sjiek ogend restaurant uitgezocht, waar de bediening jammer genoeg geen Engels sprak. Pim en ik moesten tot 2 keer toe een andere salade uitzoeken en toen was het de vraag of ze ons begrepen hadden en we de salade wel zouden krijgen. We hadden namelijk al lang frietjes en Carla en Henrika hadden hun salade ook allang. Na ongeveer een uur bleek dat onze salade voornamelijk uit beef bestond. Het was erg veel en goed te doen.

Rond 10 uur hadden we met Martijn plus groep afgesproken bij het hotel, om uit te gaan. We zijn met z’n zessen per taxi naar een club (Strings) gegaan waar een bandje speelde en tijdens de pauze flinke dance muziek gedraaid werd. Na de nodige Vodka (jus) en … durfden we het aan om ons tussen het Mongoolse dansende publiek te begeven. Ze vonden ons allemaal erg interessant en het was erg leuk om tussen hen in te dansen. Pim heeft het zelfs nog voor elkaar gekregen dat er een Nederlands nummer gedraaid werd, waarop alle Nederlanders helemaal los gingen, namelijk…. Shalalie Shalala, (van het songfestival en daarvan de remix van Gabber Piet) Tja, je drinkt wat

’s Ochtends ging de wekker alweer erg vroeg; half 8! Na een zeer koude douche (wegens werkzaamheden doet het warme water het hier bijna een maand niet, gebeurt elk jaar) zijn we gaan ontbijten en werden we om 09.20 weer opgehaald door onze gids met een busje.

We zijn naar een klooster gegaan, waar we de Monnikenrituelen hebben kunnen volgen. Daarna zijn we naar een souvenirwinkel geweest en naar het historisch museum gegaan, erg interessant. Na het museum zijn we naar het grootste plein in Ulaan Bator gelopen, waar diverse standbeelden staan, onder andere van de Khan-familie en een strijder voor de democratie. Om 1 uur hadden we de lunch in ons hotel en de middag was vrij te besteden. Aangezien het slecht weer was (het onweerde) zijn we binnen gebleven en hebben we ons blogverhaal weer kunnen bijwerken.

Morgen op weg naar Beijing, laatste treinreis…