Moskou-Irkutsk

13-08-2011

Rond 23.00 uur zijn we bij de trein aangekomen (van dit station vertrekken alle transsib treinen) en rond 23.15 mochten we de trein in. Deze coupe is weer anders dan in de vorige trein. Dit is een 2 persoons coupe met 2 banken/bedden tegenover elkaar. En TV! Het is heel anders (veel luxer) dan we in gedachten hadden, zeker na het zien van wat filmpjes over de Siberië express op Youtube.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden, nog even buiten de trein gewacht, aangezien het binnen erg warm was omdat de airco pas aanging tijdens het rijden. Zo hebben we nog van een mooie onweersbui boven Moskou kunnen genieten. Om 23.45 vertrok onze trein. In dit treinstel zitten wat Duitsers, Engelsen en voornamelijk Russen. Onze buren zijn Duitsers en boden ons een bekertje champagne aan, omdat Dirk jarig was vandaag.

Even door de trein gelopen. Tussen de rijtuigen zit een harmonica waar je doorheen kan lopen. Je kan langs het looppad naar de rails kijken en tijdens het rijden bewegen de rijtuigen ten opzichte van elkaar en moet je dus op het goede moment overstappen om niet tussen de rijtuigen door op de rails te vallen en vermalen te worden tussen de wielen te struikelen over het opstapje.

Nog even een spelletje gedaan en lekker gaan slapen. Bedden zijn lekker lang en net niet te hard.

14-08-2011

Erg goed geslapen vannacht, we hebben niet eens gemerkt dat er twee tussenstops geweest zijn. We zijn op zoek gegaan naar de restauratiewagen en onderweg weer hele andere coupes gezien (van 4-persoons tot een soort slaapzaal coupe). In de restauratiewagen werden we bediend door een Russische dame (die natuurlijk geen woord Engels sprak, blijft leuk, met handen en voetenwerk iets duidelijk proberen te maken). Ongeveer een kwartier nadat ze onze bestelling had opgenomen (ze had het erg druk met kletsen met /schreeuwen tegen haar collega’s GTST is er niks bij haha), kwam ze vertellen dat Pim iets anders moest bestellen. Annemieke’s eten was ondertussen al op tafel gezet. Na een half uur kwam Pim’s eten ook J. Lekker was het wel.

Rond 15.45 hadden we een stop van zo’n 20 minuten. We hebben wat eten en drinken gekocht bij de “Babouchka’s”. De dames zijn een stuk rustiger dan de vorige keer, bij de grens naar Belarus. Afdingen was er niet bij, van 60 naar 50 roebel lukte niet. Nu probeerden we het bij bier, misschien lukt het bij zelfgemaakte dingen. En ach, €1,50 (60 roebel) voor een halve liter bier op een station is goed te doen. Volgende stop toch weer een poging doen, al is het maar voor de sport. Worstenbroodjes en nog twee broodjes gekocht voor morgenochtend.

’s Avonds dineren in de restauratiewagon. Bij het eten kreeg Annemieke cola in een flesje en dit was ook handig om mee naar de coupe te nemen, dus meteen 2 flesjes besteld. Ze waren allebei lekker warm en prikloos, mmm… Pim had iets met beef/kaas/aardappel en Annemieke steak. Beide met komkommer, paprika en tomaat. Smaakte heel goed. Er zat wel weer een half uur tussen de gerechten. Misschien wel gewoon de beperkingen van een kleine keuken. Het werd zover we het konden zien wel allemaal ter plekke gemaakt, geen magnetron gezien.

Toen we het eten net achter onze kiezen hadden, stopten we bij een station. Gekeken of er wat lekkers te koop was, maar dat was niet het geval. Omdat Annemieke’s maaltijd niet zo groot was nog een bakje noedels gegeten.

Weer onderweg aan de wodka jus en het Kolonisten van Catan dobbelspel en daarna naar bed.

15-08-2011

Geen hoofdpijn en de fles wodka was nog best vol, dus we hebben ons gedragen gisteravond. Bij het ontbijt bleken de 2 niet-worstenbroodjes vol kool(denken we) te zitten. Eigenlijk voor het eerst dat we iets niet zo lekker vonden. Kan gebeuren. Worstenbroodjes waren wel erg lekker. Noedels erbij gemaakt en een blik frankfurters opgewarmd. Werkt goed; blikje afgieten, heet water erin, even wachten en smikkelen.

Bij de volgende stop waren er geen babuschka’s, alleen stationswinkeltjes (soort kiosk, alleen helemaal vol gepropt met koopwaar). Fles cola (lauw maar deze keer met prik!!) gekocht en jus voor de rest van de wodka. Annemieke heeft vandaag ook nog kleren gewassen. Verspreid door de coupe hangen nu kledingstukken te drogen J

Na de stops gaat onze provodnik vaak vlijtig stofzuigen, kleedjes rechtleggen, gordijntjes weer dichttrekken (die wij opzij hebben geschoven om naar buiten te kunnen kijken) en wc’s schoonmaken, dus gelukkig is hij erg gesteld op een schoon rijtuig J

Op een station ontbijt gescoord; worstenbroodjes (anderen dan de vorige keer) en gewoon brood.

Bij diner van vandaag viel de keuze op tweemaal steak en gebakken aardappels. Zonder drinken, want we hadden de bodem van onze voorraad roebels in zicht en het drinken in het restaurant was toch niet te #@#&^%*. Bij het betalen dachten we dat er te veel was gerekend. Bleek dat we niet naar de prijzen, maar naar de gewichten hadden gekeken. Ook bleek er al 15% fooi bij te zitten (stond netjes in het Russisch op de kaart). Viel even tegen, want daar hadden we de andere keren dus geen rekening mee gehouden en nog eens extra fooi gegeven! Niet dat daarvan de Russische gezichten op standje vrolijk gingen…

De treinen rijden in heel Rusland op Moskou tijd. Irkutsk ligt een paar tijdzones verderop, daar is het 4 uur later dan in Moskou. Tot nu toe leven we in Moskou tijd. Het wordt dus steeds vroeger donker en licht voor ons. Omdat de trein om 02:30 Moskou tijd aankomt in Irkutsk en het daar dan 06:30 is, leek het ons handig morgen te beginnen met Irkutsk tijd aanhouden. Leverde een kort nachtje op, aangezien we pas om 01.00 uur (Moskou tijd) gingen slapen.

16-08-2011

Om 03:30 stopte de trein en het zonnetje was al op (hoewel het daar maar 14 graden was), dus daar werden we wakker van. Dat was in Moskou tijd, dus 7:30 Irkutsk tijd. Pim vond dit het moment was om van tijdzone te veranderen en bleef wakker. Annemieke probeerde nog even wat te slapen (aangezien dit betekende dat we nog maar 2,5 uur hadden geslapen...).

Om half 11 Irkutsk tijd (dus half 7 Moskou tijd) hebben we ontbeten met koffie/thee, worstenbroodje en appel.

Het landschap wordt nu wat glooiender en we maken wat meer bochten. Verder blijft het uitzicht redelijk constant; veel weiland en bomen (vooral veel berken). Ook zien we al de hele weg flink veel wolken (en af en toe regent het ook). Op dit moment zijn we zo’n 4000 km van Moskou verwijderd en hebben we nog 14 uur in de trein te gaan.

Op een station chips en ontbijt voor morgen gekocht in een kioskje. De verkoopster was erg ongeduldig en leek zeker niet blij met ons als klant. Eerder boos dat we het waagden iets te kopen. Ze duwde Annemieke zelfs weg toen we even moesten zoeken naar de goede hoeveelheid geld(we dachten het in muntjes te hebben, kwamen toch net te kort en pakten de briefjes erbij). Ze wilde blijkbaar een andere klant helpen, terwijl wij zochten. Op zich prima, maar de grofheid en onbeschoftheid waarmee dat ging was niet normaal in onze ogen(zelfs niet voor Russen J). Toch betaald, deels verbazing en deels geen zin om nog een keer in de rij te staan bij een andere kiosk. Verbazing ook om het contrast met de babuschka’s, die juist de tijd nemen om iets te verkopen/heel beleefd zijn. Hele belevenis weer, ze blijven ons verbazen die Russen. Maar we hebben ontbijt en échte Lay’s chips.

Onze laatste avondmaaltijd in deze trein: Griekse salade + halve kip en salade + patat. Van te voren uit gerekend wat we konden besteden. We kregen een mandje brood, hoort bij de salade dachten we. Bleken we die apart af te moeten rekenen. Ook had Pim zich verkeken in de prijs van zijn gerecht. Samen zorgde dit dat we toch wat roebels tekort kwamen :o Gelukkig waren ze met een dollar erbij ook tevreden.

Nog even geprobeerd of alles nog in de tassen past, spelletje gedaan, wodka + chips op gemaakt en ons mandje in gegaan.

17-08-2011

De wekker stond op 1:30 Moskou tijd, een uurtje voor aankomst in Irkutsk. We waren druk aan het inpakken, toen de conducteur kwam kijken of we wakker waren. Geen kans om ons te verslapen dus. We waren mooi op tijd klaar. We bleken voor koffie/thee te moeten betalen(in de vorige trein niet). Dit maar als haar fooi beschouwd. Als we de stofzuigende provodnik nog hadden gezien, hadden we hem nog fooi gegeven, deed erg zijn best, maar ws lag hij lekker te slapen. Op het perron stond dit keer een jongedame met een bordje met onze namen.

Irkutsk bereikt!

Moskou

11-08-2011

Er stond een dame te wachten op het perron met een Tiara Tours bordje; onze transfer naar het hotel. Het Moskouse verkeer leek op het verkeer bijvoorbeeld in Parijs(alles rijdt door elkaar en parkeert overal) en onze chauffeuse wist de toeter goed te vinden. Iedereen toeterde ook vriendelijk terug haha. Onderweg wees ze nog wat bezienswaardigheden aan.

Omdat we later aan waren gekomen in Moskou, was het inmiddels 10:30. Er moest in het hotel nog iets geregeld worden, wat was niet helemaal duidelijk, maar we moesten in de lobby gaan zitten en even wachten. We kregen Dimitri(contactpersoon Tiara Tours) aan de telefoon en die vertelde waar we konden ontbijten enzo.

Om 10:50 kregen we de sleutel van de kamer en gingen we snel naar boven, want om 11 uur begon de tour door Moskou. Kamer zag er prima uit, was alleen wel erg warm. Snel weer naar beneden waar onze gids Marina en Rebecca (die in haar eentje aan het reizen was) stonden te wachten.

Met de metro naar een straat met 8 kerken, een enorm winkelcentrum(GUM), het rode plein en een grote orthodoxe kerk. De laatste bekeken we ook van binnen. Tussen door in een winkelstraat wat geluncht; menu was enkel in het Russisch en bediening sprak ook alleen Russisch, dus het point-it boekje erbij gehaald. Het bleek gelukkig niet nodig, want naast ons zat een Engelsman die Russisch sprak en onze bestelling op heeft genomen J. Daarna een rondvaart, vrij kort, omdat die (in overleg) was ingekort omdat we later aan de tour begonnen waren. Toen afscheid genomen van Marina. Erg spannend, want nu waren we op onszelf aangewezen om met de metro bij ons hotel aan te komen.

We zijn samen met Rebecca in het centrum gebleven om te eten in het warenhuis GUM. Daar kwamen we nog een Nederlands stel tegen, waar Rebecca mee in de trein had gezeten. Zij bleken in hetzelfde hotel te zitten als waar wij zaten. Ze gingen in het hotel eten, dus bleven we weer met zijn drieën over. Het eten was een buffet, erg lekker allemaal. Chocolade taart toe met koffie/thee en toen zaten we nokkie vol. Afscheid genomen van Rebecca en op weg naar de metro gegaan.

We hebben nog een tijdje bij het Kremlin gestaan, om de wisseling van de wacht te zien, maar er gebeurde niets. Verder gelopen naar de metro en toen moesten we de borden ontcijferen, om te kijken welke kleur (van de lijn) metro we moesten hebben, welke kant deze op moest rijden en na hoeveel haltes we eruit moesten. Wonderbaarlijk zijn we in een keer goed gegaan! Hotel ligt op zo’n 10 minuten loopafstand van de metro, dus lekker een stukje gewandeld.

Bij het hotel het Nederlandse stel nog tegengekomen en buiten even staan praten. Daarna zijn we (eindelijk!) lekker gaan douchen en is Pim op zoek gegaan naar internetverbinding voor zijn laptop. Helaas bleek dat je enkel op internet kon via een gare computer in het hotel, dus daarmee ons vorige verhaal de wereld in gestuurd. Het mooiste(…) was dat die computer alleen Russische tekens begreep en ons verhaal(wat we van te voren in word hadden getypt) dus niet kon openen. Uiteindelijk het verhaal via een usb stick op de gare computer gezet, op googledocs gezet, omgezet in xps(geloof ik) en toen konden we het lezen in internet explorer. Toen kopiëren en plakken naar onze weblog. Hebben we allemaal voor jullie over. Foto’s gingen vlekkeloos en filmpjes gingen zo langzaam dat we het bij twee stuks gelaten hebben.

En toen was het tijd om naar bedje te gaan.

12-08-11

Na het ontbijt zijn we weer op de metro gestapt richting centrum. We zijn bij het rode plein in de buurt geweest, maar het was overal erg druk. Lenins graf konden we niet bezoeken (was helaas dicht). Wel lekker door het park aldaar gelopen. Nergens binnen geweest, maar wel veel gezien.

Daarna zijn we op de gok naar de straat gelopen waar we gisteren hadden geluncht. Erg verrassend dat we de straat ook weer zelf terug konden vinden! Een paar souvenirwinkeltjes bezocht, maar niet veel gekocht. De reis begint nog maar net en we komen vast nog veel moois tegen. Ze weten hier trouwens wel wat lekkere gebakjes zijn, mjam!

Aan het eind van de winkelstraat zijn we weer de metro ingedoken en hebben we even gepuzzeld hoe we bij het restaurant zouden komen, wat Marina gisteren had aangeraden. Dit was volgens haar namelijk een typisch Russisch restaurant. We kwamen er zelf niet uit, maar een Russische dame bood aan om met ons mee te lopen. In het restaurant sprak werkelijk niemand Engels, dus point-it boekje(boekje met plaatjes van vanalles om aan te wijzen wat je wilt) kwam erg van pas! Lekker gegeten en het toetje van Pim was echt waanzinnig(chocoladetaart)!! Daarna weer terug met de metro richting ons hotel.

Utrecht - Moskou

09-08-2011
We werden ‘s middags heel luxe thuis opgehaald door onze ouders. In Utrecht geld gewisseld en toen Jolanda er was gegeten en dan maar wachten op die trein.
10 minuten voor vertrek bleek de trein toch van een ander spoor te vertrekken. Daar kwam hij vlak achter een andere trein aan en iets te laat. We stonden bijna aan de achterkant van de trein, maar moesten een paar 100 meter naar voren lopen naar onze coupe.
Eenmaal daar dachten we nog uitgebreid afscheid te kunnen nemen, maar de conductrice begon naar ons te roepen en haastig zijn we ingestapt. Zwaaiend naar ouders en Jolanda, ging de deur dicht. Ik kon nog net op tijd roepen dat mijn rugzak nog aan Jolanda's schouder hing en in paniek rende de conductrice met mijn rugzak naar achteren. Van achter kwam er een ‘provodnik' aan met (gelukkig!) mijn rugzak en maakte mij nog even flink duidelijk dat als we een fluitsignaal horen we direct in moesten stappen!
We namen plaats in onze coupe; erg compact, er zijn 3 zitplaatsen naast elkaar waar een bed van te maken is en daarboven kunnen nog 2 andere matrassen uit de muur gehaald worden. Nadat we onze coupe hadden verkend, gingen we op zoek naar een restauratie. Morgen moeten we natuurlijk ontbijten en dineren in de trein.
We hebben een paar honderd meter door de smalle gangetjes van de trein gelopen en kwamen enkel wat keukentjes tegen waar je kokend water kon krijgen en eventueel (als dit nog niet op was) wat chips en koek. Heel wat verschillende soorten coupes tegengekomen en hierdoor kwamen we tot de conclusie dat we eigenlijk een heel luxe coupe hebben ?.
Onderweg stond een groepje Nederlanders op de gang die op weg waren naar een festival in Praag. Halverwege wordt de trein in tweeën gedeeld en hun deel gaat richting Praag. Ze hebben nog een tijd bij ons in onze coupe gezeten, maar door de angst dat onze treinstellen ergens losgekoppeld zouden worden en niemand precies wist waar, hebben we rond 1 uur 's nachts afscheid genomen.
Daarna hebben we aan onze ‘provodnik' gevraagd om de bedden tevoorschijn te halen; helaas is het niet mogelijk om dit zelf te doen, aangezien je hier een sleutel voor nodig hebt.

10-08-2011
De volgende dag bleek er een ander treinstel aangekoppeld te zijn, met een restaurant! Heerlijk ontbeten, met uitzicht op het Poolse landschap.
In de namiddag kwamen we bij de grens met Belarus. We waanden ons meteen in oud Rusland. 4 verschillende uniformen, 4 keer de vraag of we niets in te voeren hadden, de gegevens die we thuis al op de visa hadden ingevuld nogmaals invullen en veel autoritair gedrag. Aan deze grens werd ook meteen het wielenstel, de koppelingen tussen de wagons en (paniek!) onze heerlijke restauratiewagen, vervangen.
Bij elkaar hebben we zo'n 4 uur stil gestaan. Tussendoor waren we op zoek gegaan naar wat te eten(niet gevonden) en er liepen wat oude dames rond op het perron met gevulde tassen. Toen Pim een biertje wilde kopen, klampten ze Pim aan en probeerden nog wat andere lekkernijen aan hem te verkopen voor veel ?.
Rond 9 uur (Belarus-tijd) reden we weer en hadden we toch honger. We hebben rond gevraagd waar we konden eten en er bleek 8 wagons verder een andere restauratiewagen te zijn aangekoppeld. Wij erheen, om de Belarusse keuken te proeven.
Aldaar was er een dame die zei engels te spreken, maar dat niet deed. Soep kende ze wel, potatoe ook en chicken was geen probleem. Maar wel allemaal zo onduidelijk dat we dachten dat ze al die dingen in de soep had gedaan. Het was een stevige soep met vlees, aardappel en rode kool. Lekker, maar wat weinig als avondmaaltijd. Na navraag waren we nog niks wijzer, maar even later kwam er een heus hoofdgerecht: Platgestampte kip onder gesmolten kaas met slappe patat doordrenkt in vet (was verbazingwekkend lekker ?). Uiteindelijk weer goed gegeten dus.
Daarna nog geregenwormd, bij een bakkie koffie/thee. Morgen om 7 uur de wekker, 08.47 zijn we in Moskou!

11-08-2011
's Nachts vaak wakker geschud doordat de trein flink doorreed over in een wat minder perfecte staat verkerend stuk spoor. Pim kon zich nog nét aan zijn bedje vastgrijpen en Annemieke sliep er maar nét doorheen(knap!).
We waren ook voor de wekker wakker, wat vrij uniek is. Begonnen met alles in de tassen stouwen en toen dat klaar was ontbeten met wat we bij ons hadden. Liga's en frankfurters gaan best samen.
Om een uur of 10 kwamen we aan in Moskou.

Wordt morgen vervolgt!

Groetjes van ons.

Welkom op ons Reislog!

Hallo en welkom opons reislog!

We proberen zo veel mogelijk aan internet te komen in de hotels, zodat we jullie op de hoogte kunnen houden.

Eerste stop: Moskou, we komen daar donderdag aan. Eerst excursie en dan naar hotel Turist (http://www.hoteltourist.ru/eng/comm.html).

Route:
http://maps.google.nl/maps/ms?msid=215500838940886913422.0004a99cf6c5d62599c9a&msa=0

Groetjes,

Annemieke & Pim